Mide öz suyu, oldukça küçük borucuklar şeklinde olan milyonlarca mide bezi tarafından salgılanır. Mide öz suyunun bileşenleri arasında hidroklorik asit (tuz asidi), pepsin enziminin ön maddesi pepsinojen ve lipaz enzimi bulunmaktadır. Özellikle süt çocuklarında sütün sindirilebilmesi için mide suyunda lap enzimi de mevcuttur.

Midedeki hidroklorik asidin, besinlerle birlikte gelen bakteriler ve diğer birçok mikroorganizma üzerinde öldürücü etkisi bulunmaktadır. Başlangıçta aktif olmayan pepsinojen, hidroklorik asit aracılığıyla aktif olarak görev yapan pepsin enzimine dönüşür. Pepsin enzimi, hidroklorik asidin oluşturduğu asidik ortamda proteinleri pepton haline getirir. Lipaz enzimi ise yağlara etki ederek onları yağ asitlerine ve gliserine çevirir.

Yemekler, sindirilme kabiliyetine göre midede 2 ila 6 saat kalabilir. Su, mide ağzı ve mide kapısı (pilor) arasında en kısa yoldan ve doğrudan bağırsaklara geçer. Mideden en çabuk çıkan maddeler karbonhidratlardır. Ardından proteinler ve en son yağlar gelir. Süt çocuklarının midelerinde ise pepsin yerine lap enzimi bulunmaktadır. Besinlerin midede sindirilmesi sonucu oluşan boza kıvamındaki sıvı, bölümler halinde yavaş yavaş onikiparmak bağırsağına geçer.

Çeşitli sebeplerden ötürü midede görülebilecek atrofi durumu, hidroklorik asit salgısını ya da B12 vitamininin emilmesi için gerekli olan intrinsik faktör salgısını engelleyebilir. Bu durumda pernisiyöz anemi hastalığı ortaya çıkabilir. Bunun dışında midede mekanik, kimyasal ve ruhsal etkenlerin meydana getirdiği birtakım hastalıklar da görülebilir.